چند دقیقه دلت را آرام کن قسمت یازدهم تا پانزدهم
رمان آنلاین چند دقیقه دلت را آرام کن
نویسنده : سید مهدی بنی هاشمی
✅قسمت یازدهم
ڪہ دیدم همون انگشترے ڪہ زهرا خریدہ بود تو دستشه?
.
نمیدونم چرا ولے بغضم گرفتہ بود?
.
من اولش فقط دوست داشتم با اقا سید ڪل ڪل ڪنم ولے چرا الان ناراحتم؟!
.
نڪنہ جدے جدے عاشقش شدم؟!?
.
تا آخر جلسہ چیزے نفهمیدم و فقط تو فڪر بودم
.
میگفتم شاید این انگشترہ شبیهشہ
.
ولے نہ..جعبہ انگشتر هم گوشہ ے میز ڪنار سر رسیدش بود?
.
بعد جلسہ با سمانہ رفتیم براے آخرین زیارت
.
دلم خیلییے شڪستہ بود?
.
وقتے وارد صحن شدم و چشمم بہ گنبد خورد اشڪهام همینطورے بے اختیار میومد.
.
بہ سمانہ گفتم من باید برم جلو و زیارت ڪنم?
.
سمانہ گفت خیلے شلوغہ ها ریحانہ ?
.
گفتم نہ من حتما باید برم و ازش جدا شدم و وقتے وارد محوطہ ضریح شدم احساس ڪردم یہ دقیقہ راہ باز شد و تونستم جلو برم.فقط گریہ میڪردم. چیزے براے دعا یادم نمیومد اون لحظہ .فقط میگفتم ڪمڪم ڪن.
.
وقتے وارد صحن انقلاب شدیم سمانہ گفت وایسا زیارت وداع بخونیم
.
تا اسم وداع اومد باز بے اختیار بغضم گرفت?
.
یعنے دیگہ امروز همہ چیز تمومہ ?
.
دیگہ نمیتونیم شبها تو حرم بمونیم ?
.
سریع گفتم من میخوام بعدش باز دو رڪعت نماز بخونم?
.
-باشہ ریحانہ جان☺️
.
مهرم رو گذاشتم و اینبار گفتم نماز حاجت میخوانم قربتا الے اللہ
.
اینبار دیگہ نہ فڪر آقا سید بودم نہ هیچڪس دیگہ…فقط بہ حال بد خودم فڪر میڪردم?
.
بعد نماز تو سجدہ با خدا حرف زدم و بازم بے اختیار گریہ ام گرفت و اولین بار معنے سبڪ شدن تو نماز رو فهمیدم.
.
.
بعد نماز تو راہ برگشت بہ حسینیہ بودیم ڪہ پرسیدم:
.
-سمانہ؟!?
.
-جانم؟!☺️
.
-میخواستم بپرسم این اقا سید و زهرا باهم نسبتے هم دارن؟!?
✅قسمت دوازدهم
-ارہ دیگہ…زهرا دختر خالہ اقا سیده?
.
-وقتے شنیدم سرم خیلے درد گرفت?..اخہ رابطشون خیلے صمیمے تر از یہ پسر خالہ و دختر خالہ مذهبیه?
.
حتما خبریہ ڪہ اینقدر بهم نزدیڪن?
.
ولے بہ سمانہ چیزے نگفتم ?
.
-چیزے شدہ ریحان؟!
.
-نہ…چیزے نیست?
.
-اخہ از ظهر تو فڪری?
.
-نہ..چون اخرین روزہ دلم گرفتہ ??
.
.
خلاصہ سفر ما تموم شد و تو راہ بازگشت بودیم و با سمانہ از گذشتہ ها وخاطرات هرڪدوممون حرف میزدیم..ڪہ ازش پرسیدم:
.
-سمانہ؟!?
.
-جانم ؟!?
.
-اگہ یہ پسرے شبیہ من بیاد خواستگاریت حاضرے باهاش ازدواج ڪنے؟!?
.
-ڪلڪ.. نڪنہ داداشتو میخواے بندازے بہ ما??
.
-نہ بابا.من اصلا داداش ندارم ڪه?داشتمم بہ توے خل و چل نمیدادم??ڪلا میگم?
.
-اولا هرچے باشم از تو خل تر ڪہ نیستم ?ثانیا اخہ من براے ازدواج یہ سرے معیارهایے دارم باید اونا رو چڪ ڪنم. الان منظورت چیہ شبیہ تو؟!?
.
-مثلا مثل من نہ زیاد مذهبے باشہ نہ زیاد غیر مذهبے .نماز خوندن تازہ یاد گرفتہ باشہ.و ڪلا شرایط من دیگہ
.
-ریحانہ تو قلبت خیلے پاڪه? اینو جدے میگم.وقتے آدمے اینقدر راحت تو حرم گریش میگیرہ و بغضش میترڪہ یعنے قلبش پاڪہ و خدا بهش نگاہ ڪرده?
.
-ڪاش اینطورے بود ڪہ میگفتے ?
. -حتما همینطورہ..تو فقط یڪم معلوماتت دربارہ دین ڪمہ وگرنہ بہ نظر من از ماها پاڪ ترے..اگہ پسرے مثل تو بیاد و قول بدہ درجا نزنہ تو مذهبش و هر روز ڪاملتر بشہ چرا ڪہ نہ ??حالا تو چے؟! یہ خواستگار مثل من داشتہ باشے چے جوابشو میدے؟! ?
.
-اصلا راهش نمیدادم تو خونه??
.
-واااا…بے مزه??من بہ این آقایی??
.
-خدا نڪشہ تو رو دختر??
.
خلاصہ حرف زدیم تا رسیدیم بہ شهرمون و …
.
یہ مدت از برگشتمون گذشت و منم مشغول درس و جلسات اخر ڪلاسهاے ترم بودم و ڪمے هم فڪر اقا سید☺️
.
دروغ چرا…
.
من عاشق اقا سید شدہ بودم
.
عاشق مردونگے و غرورش
.
عاشقہ..
.
اصلا نمیدونم عاشق چیش شدم?
.
فقط وقتے میدیدمش حالم بهتر میشد
.
احساس ارامش و امنیت داشتم
.
همین
.
بعد از اومدن سعے میڪردم نمازهامو بخونم ولے نمیشد. خیلیا رو یادم میرفت و نماز صبح ها رو هم اڪثرا خواب میموندم?
.
چادرم ڪہ اصلا تو خونہ نمیتونستم حرفشو بزنم و چادر سمانہ هم بهش پس دادہ بودم
.
یہ روز دلمو زدم بہ دریا و بعد ڪلاسم رفتم سمت دفتر اقا سید
✅قسمت سیزدهم
-تق تق
.
-بلہ..بفرمایید
.
-سلام اقا سید
.
-تا گفتم آقا سید یہ برقے تو چشماش دیدم و اینڪہ سرشو پایین انداخت و گفت : سلام خواهر…بلہ؟!ڪارے داشتید؟! و بلند شد و بہ سمت در رفت و دررو باز گذاشت?انگار جن دیدہ ??
.
نمیدونم چرا ولے حس میڪردم از من بدش میاد. همش تا منو میدید سرشو پایین مینداخت…تا میرفتم تو اطاق اون بیرون میرفت و از این ڪارها.
.
-ڪار خاصے ڪہ نہ…میخواستم بپرسم چجورے عضو بشم..
.
-شما باید تشریف ببرید پیش زهرا خانم ایشون راهنماییتون میڪنن.
.
-چشممم…ممنونم ??
.
-دلم میخواست بیشتر تو اطاق بمونم ولے حس میڪردم ڪہ باید برم و جام اونجا نیست…
.
.
از اطاق سید ڪہ بیرون اومدم دوستم مینا رو دیدم
.
-سلام
.
-سلام…اینجا چیڪار میڪردے؟! یہ پا بسیجے شدیا..از پایگاہ مایگاہ بیرون میای?
.
-سر بہ سرم نزار مینا..حالم خوب نیست?
.
-چرا؟! چے شدہ مگہ؟!? -هیچے بابا…ولش….ولے شاید بتونے ڪمڪم ڪنے و بعدا بهت بگم..خوب دیگہ چہ خبر؟!
.
-هیچے. همہ چیز اڪیہ.ولے ریحانه?
.
-چے؟!?
.
-خواهر احسان اومدہ بود و ازم خواست باهات حرف بزنم?
.
-اے بابا…اینا چرا دست بردار نیستن…مگہ نگفتہ بودے بهشون؟!?
.
-چرا گفتم…ولے ریحان چرا باهاش حرف نمیزنے؟؟?
.
-چون نمیخوامش…اصلا فڪ ڪن دلم با یڪے دیگست?
.
-ااااا…مبارڪہ…نگفتہ بودے ڪلڪ..ڪے هست حالا این اقاے خوشبخت؟!?
.
-گفتم فڪ ڪن نگفتم ڪہ حتما هست ?
.
-در حال حرف زدن بودیم ڪہ اقا سید از دفتر بیرون اومد و سریع از جلوے ما رد شد و رفت و من چند دقیقہ فقط بہ اون زل زدم و خشڪم زد.این همہ پسر خوشتیپ تو حیاط دانشگاہ بود ولے من فقط اونو میدیدم☺️
.
-ریحانہ؟!چے شد؟!?
.
-ها ؟!؟…هیچے هیچے!?
. .
-اما وقتے این پسرہ رو دیدے… ببینم…نڪنہ عاشق این ریشوعہ شدے؟!
.
-هااا؟!…نہ ?
.
-ریحانہ خر نشیا?اینا عشق و عاشقے حالیشون نیس ڪه?فقط زن میخوان ڪہ بہ قول خودشون بہ گناہ نیوفتن?اصلا معلوم نیست تو مشهد چے بہ خوردت دادن اینطورے دیوونت ڪردن?
.
-چے میگے اصلا تو…این حرفها نیست…بہ ڪسے هم چیزے نگو
.
-خدا شفات بدہ دختر?
.
-تو توے اولویت تری?
.
-ریحانہ ازدواج شوخے نیستا?
.
-میناااا…میشہ برے و تنهام بزارے؟!?
.
-نمیدونم تو فڪرت چیہ ولے عاقل باش و لگد بہ بختت نزن?
.
-بروووو?
.
مینا رفت و من موندم و ڪلے افڪار پیچیدہ تو سرم…نمیدونستم از ڪجا باید شروع ڪنم? .
✅قسمت چهاردم
رفتم سمت دفتر بسیج خواهران و دیدم بیرون پایگاہ زهرا دارہ یہ سرے پروندہ بہ آقا سید میدہ و باهم حرف هم میزنن.
.
اصلا وقتے زهرا رو میدیدم سرم سوت میڪشید? دلم میخواست خفش ڪنم?
.
وارد دفتر بسیج شدم و دیدم سمانہ نشسته:
.
-سلام سمے
.
-اااا…سلام ریحان باغ خودم…چہ عجب یاد فقیر فقرا ڪردے خانوم?
.
-ممنون..راستیتش اومدم عضو بسیج بشم?..چیا میخواد؟!
.
-اول خلوص نیت ?
.
-مزہ نریز دختر…بگو ڪلے ڪار دارم?
.
-واااا…چہ عصبانے..خوب پس اولیو ندارے
.
-اولے چیہ؟!
.
-خلوص نیت دیگہ ??
.
-میزنمت ها?
.
-خوب بابا…باشہ…تو فتوڪپے شناسنامہ و ڪارت ملے و ڪارت دانشجوییتو بیار بقیہ با من☺️
.
.
خلاصہ عضو بسیج شدم و یہ مدتے تو برنامہ ها شرڪت ڪردم ولے خانوادم خبر نداشتن بسیجے شدم چون همیشہ مخالف این چیزها بودن..
.
یہ روز سمانہ صدام زد و بهم گفت:
.
-ریحانہ
.
.
-بلہ؟!
.
-دخترہ بود مسئول انسانی☺️
.
-خوب?
.
-اون دارہ فارغ التحصیل میشہ.میگم تو میتونے بیاے جاشا?
.
وقتے اینو گفت یہ امیدے تو دلم روشن شد براے نزدیڪ شدن بہ اقا سید و بیشتر دیدنش و گفتم .
-ڪارش سخت نیست؟!?
.
-چرا ولے من بیشتر ڪارها رو انجام میدم و توهم ڪنارم باش?….ولے!!?
.
.-ولے چے؟!?
.
-باید با چادر بیاے تو پایگاہ و چادرے بشے ?
.
-وقتے گفت دلم هرے ریخت..و گفتم تو ڪہ میدونے دوست دارم چادرے بشم ولے خانوادمو چجورے راضے ڪنم؟!
.
-ڪار ندارہ ڪہ.. بگو انتخابتہ و اونا هم احتمالا برا انتخابت احترام قائل میشن
.
-دلت خوشہ ها?.میگم ڪاملا مخالفن?
.
-دیگہ باید از فن هاے دخترونت استفادہ ڪنے دیگه??
.
.
توے مسیر خونہ با سمانہ بہ یہ چادر فروشے رفتیم و یہ چادر خریدم..و رفتم خونہ و دنبال یہ موقعیت بودم تا موضوع رو بہ مامان و بابام بگم.. .
.
-مامان؟
.
-جانم
.
-من تو گرفتن تصمیمات زندگیم اختیار دارم یا نہ؟!?
.
-ارہ ڪہ دارے ولے ما هم خیر و صلاحتو میخوایم و باید باهامون مشورت ڪنے
.
بابا: چے شدہ دخترم قضیہ چیہ؟!
.
-هیچے…چیز مهمے نیست?
.
مامان:چرا دیگہ حتما چیزے هست ڪہ پرسیدے..با ما راحت باش عزیزم
.
-نہ فقط میخوام تو انتخاب پوششم اختیار داشتہ باشم
✅قسمت پانزدهم
بابا:هییے دخترم…ولے اینجا ایرانہ و مجبورے بہ حجاب اجبارے..بزار درست تموم بشہ میفرستمت اونور هر جور خواستے بگرد.. -نہ پدر جان…منظور این نبود?
.
مامان:پس چے؟!?
.
-نمیدونم چہ جورے بگم…راستش…راستش میخوام چادر بزارم?
.
پدر : چے گفتے؟! درست شنیدم؟!چادر؟!??
.
مامان: این چہ حرفیہ دخترم.. تو الان باید فڪر درس و تحصیلت باشے نہ این چیزها?
.
-بابا: معلوم نیست باز تو اون دانشگاہ چے بہ خردشون دادن ڪہ مخشو پوچ ڪردن.
.
-هیچے بہ خدا…من خودم تصمیم گرفتم?
.
بابا: میخواے با آبروے چند سالہ ے من بازے ڪنے؟!؟همین موندہ از فردا بگن تنها دختر تهرانے چادرے شدہ
.
-مامان: اصلا حرفشم نزن دخترم…دختر خالہ هات چے میگن..
.
-مگہ من برا اونا زندگے میڪنم؟!?
.
-میگم حرفشو نزن?
.
.
با خودم گفتم اینجور ڪہ معلومہ اینا ڪلا مخالف هستن و دیگہ چیزے نگفتم?
.
نمیدونستم چیڪار ڪنم.ڪاملا گیج شدہ بودم و ناراحت?از یہ طرف نمیتونستم تو روے پدر و مادر وایسم از یہ طرف نمیخواستم حالا ڪہ میتونم بہ اقا سید نزدیڪ بشم این فرصتو از دست بدم
.
ولے اخہ خانوادم رو نمیتونم راضے ڪنم?
یهو یہ فڪرے بہ ذهنم زد.اصلا بہ بهانہ همین میرم با آقا سید حرف میزنم☺️
شاید اجازہ بدہ بدون چادر برم پایگاہ.
.بالاخرہ فرماندہ هست دیگه?
.
فردا ڪہ رفتم دانشگاہ مستقیم رفتم سمت دفتر آقا سید:
.
تق تق
.
-بلہ بفرمایید
.
-سلام
.
-سلام…خواهرم شرمندہ ولے اینجا دفتر برادرانہ.. گفتہ بودم ڪہ اگہ ڪارے دارید با زهرا خانم هماهنگ ڪنید.
.
-نہ اخہ با خودتون ڪار دارم
.
-با من؟!؟? چہ ڪارے؟!?
.
-راستیتش بہ من پیشنهاد شدہ ڪہ مسئول انسانے خواهران بشم ولے یہ مشڪلے دارم?
.
چہ خوب.چہ مشڪلے؟!?
.
-اینڪه?اینڪہ خانوادم اجازہ نمیدن چادرے بشم?میشہ اجازہ بدین بدون چادر بیام پایگاہ؟!
.
-راستیتش دست من نیست ولے یہ سوال؟!شما فقط بہ خاطر پایگاہ اومدن و این مسولیت میخواستین چادر بزارین؟!
.
-ارہ دیگہ ??
.
-خواهرم ،چادر خیلے حرمت دارہ ها…خیلے…چادر لباس فرم نیست ڪہ خواهر…بلڪہ لباس مادر ماست…میدونید چہ قدر خون براے همین چادر ریختہ شدہ؟؟چند تا جوون پرپر شدن؟!چادر گذاشتن عشق میخواد نہ اجازہ.
.
ولے همینڪہ شما تا اینجا تصمیم بہ گذاشتنش گرفتین خیلے خوبہ ولے بہ نظرم هنوز دلتون ڪامل باهاش نیست.
.
من قول میدم اون مسئولیت روبہ ڪسے ندن و شما هم قول بدین و پوششتون رو با مطالعہ و اطمینان قلبے انتخاب ڪنین نہ بہ خاطرحرف مردم.